رابطه احساس تنهایی با خودکارآمدی اجتماعی در دانش آموزان پسر در خانواده‌هایی با حضور موقت پدر در خانه

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته، مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد رودهن، ایران.

3 دانشجوی دکترای تخصصی، مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، ایران.

4 کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران

5 دکترای تخصصی، روان پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، ایران

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطه احساس تنهایی با خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان پسر در خانواده‌هایی با حضور موقت پدر در خانه (به دلیل اشتغال) طراحی و اجرا گردید. شرکت‌کنندگان در این مطالعه شامل 201 نفر از دانش‌آموز پسر دوره اول دبیرستان در ناحیه یک شیراز که پدران آن‌ها به دلیل اشتغال به مدت دو هفته در ماه یا بیشتر در خانه حضور نداشتند، بودند که به‌صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و پرسشنامه‌های احساس تنهایی آشر و خودکارآمدی اجتماعی کنلی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روشهای توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های این بررسی نشان دادکه میانگین نمره خودکارآمدی اجتماعی در دانش آموزان موردبررسی 42/113 با انحراف معیار 12/23 و میانگین نمره احساس تنهایی آنان 93/58 با انحراف معیار 46/11 بود همچنین همبستگی معناداری بین احساس تنهایی و خودکارآمدی اجتماعی )001/0>p و 448/0=r) و نیز بین خرده مقیاس های خودکارآمدی و احساس تنهایی مشاهده شد. با توجه به ارتباط معنادار احساس تنهایی با خودکارآمدی و مؤلفه‌های آن در دانش آموزان، برنامه ریزی مناسب جهت حمایت بیشتر خانواده ها از نوجوانان می‌تواند در ارتقاء خودکارآمدی آنان مؤثر و مفید باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between loneliness and social self-efficacy in students

نویسندگان [English]

  • Bahram Rostami 1
  • Zahra Moein 2
  • Tahmineh Kamalian 3
  • Ehsan Fakuor 4
  • Kourosh Amini 5
1 MSc. University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
2 MSc. Islamic Azad University, Rodehen, Iran
3 MSc. Islamic Azad University, Marvdasht, Iran
4 MSc. University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
5 PhD, Assistant Professor, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
چکیده [English]

The current study was designed to examine the relationship between loneliness and social efficacy of male students in families with temporary presence of the father in the home (for employment). The study included 201 participants from the first period high school students in Shiraz that their fathers were not at home for a period of time, two weeks, a month or more due to their work which were selected by multistage clustering method and filled out the Asher's loneliness and Kennelly's social-self questionnaire. Data were analyzed with descriptive methods and Pearson correlation test. The results of this study showed that the mean score of social self is 113.42 with 23.12 standard deviation and the average score of loneliness is 58.93 with 11.46 standard division. Also a significant correlation was found between loneliness with social self-efficacy and between the subscales of self-efficacy and feelings of loneliness. Regarding the relationship between loneliness with self-efficacy and its components in the students, planning for further support of young families can be effective in improving their efficacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Loneliness
  • social self-efficacy
  • Students

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار